In 2014 las ik Een Weeffout in onze Sterren voor het eerst. Het werd mijn favoriete verhaal. Door John Green zijn ‘Een Weeffout in onze Sterren’ werd ik niet alleen opnieuw verliefd op het lezen van boeken, maar ook op John Green als schrijver.
Ik vond dan ook dat ik op Lovethesmellofbooks.nl een recensie moest schrijven die recent is, een mening vanuit een frisse nieuwe blik op dit verhaal en niet een mening van een paar jaar geleden. Daarom herlas ik John Green zijn ‘Een Weeffout in onze Sterren’.
Ben ik nog steeds zo hysterisch over dit boek dan een paar jaar geleden? Of heeft herlezen dit boek juist minder mooi gemaakt?
Naam: Een Weeffout in onze Sterren
Auteur: John Green
Uitgever: Lemniscaat
Aantal Pagina’s: 264
Genre: Young Adult, Roman
Oorspronkelijke titel: A Fault in Our Stars
Uitvoering: Hardback
Prijs: €18,95
Mijn rating:
Moment uit het boek: “Ik ben net een granaat, mam. Ik ben een granaat en er komt een moment dat ik ontplof en ik wil het aantal slachtoffers tot het minimum beperken.” – Hazel Grace
Samenvatting
Hazel werd drie jaar geleden opgegeven, maar een nieuw medicijn rekt haar leven voor nog onbekende tijd. Genoeg om een studie op te pakken en vooral niet als zieke behandeld te worden. Augustus, Gus, heeft kanker overleefd – ten koste van een been. Vanaf het moment dat Hazel en Gus elkaar ontmoeten, lijkt er geen ontsnappen aan de zinderende wederzijdse aantrekkingskracht. Maar Hazel wil niet iemands tijdbom zijn.
De zoektocht naar de mysterieuze schrijver van hun lievelingsboek, Een vorstelijke beproeving, leidt hen naar Amsterdam. Daar neemt hun leven een wending die ze zich niet hadden kunnen indenken.
Cover
De cover van Een Weeffout in onze Sterren vind ik persoonlijk ontzettend mooi. Simpel blauw met twee mooie wolken erop. Dit is de hardcover versie en een andere versie heb ik ook nooit gewild. De filmversie van de cover vind ik echt afschuwelijk, het was even zoeken maar uiteindelijk heb ik destijds het origineel nog kunnen vinden.
De twee zwart/witte wolken zijn inmiddels reuze bekend en worden veel gebruikt voor uitspraken/quotes. Althans, ik kom ze geregeld op het web tegen. De schutbladen van dit boek zijn ook prachtig: Sterren aan een zwarte hemel. Dit maakt het boek gewoon nóg mooier dan het al was.
Moment uit het boek: “Je hebt het zo druk met jezelf zijn dat je geen idee hebt hoe ongekend weergaloos je bent.” – Augustus Waters
Schrijfstijl
De schrijfstijl van John Green in Een Weeffout in onze Sterren vind ik mooi en diepzinnig, afgewisseld met humor. De humor vond ik fijn aangezien het toch wel een heel beladen onderwerp is. Dit maakt het een stuk luchtiger en creëer je tussen al die tranenvloeiende momenten ook nog een lach op de lezer zijn/haar gezicht. De gedichten van shakespeare en de goed doordachte gedachten van Hazel Grace en Augustus Waters over de dood vond ik heel diepzinnig. Soms wat te diepzinnig dat ik even geen idee had waar ze het nou eigenlijk over hadden en wat ze er precies mee bedoelden. Misschien moet je daarvoor een stukje literatuur gestudeerd hebben.
Moment uit het boek: “We keken naar de confetti die uit de hemel viel, over straat wervelde in het briesje en in de gracht tuimelde. Moeilijk te geloven dat iemand zich daaraan ergert, zei Augustus na een poosje”
Wat vond ik van dit boek?
Ik vind het nog steeds een heerlijk boek. Hazel Grace en Augustus Waters, ik hou nog steeds ontzettend van deze twee karakters. Ondanks dat ik in het grote geheel natuurlijk wist wat er ging gebeuren, heeft dit verhaal weer veel emoties bij mij los gelaten. Tranen vloeiden rijkelijk afgewisseld door een lach wanneer Augustus of Hazel Grace weer een prachtige opmerking maakte.
Ik heb dit verhaal voor de tweede keer gelezen. Nog niet zo heel lang geleden schreef ik een artikel over het herlezen van boeken. Ik ben er nooit enthousiast over geweest juist omdat ik dan al wist wat er ging gebeuren. Toch wilde ik voor het schrijven van deze recensie nog een keer dit boek lezen. Dit zodat ik een recente en met een frisse kijk een goede en eerlijke recensie voor jullie kon schrijven. En ik kan je heel eerlijk vertellen, ik heb geen moment spijt dat ik mijn All-time favorite opnieuw heb herlezen. Nog steeds even prachtig als de eerste keer toen ik Hazel Grace, Augustus Waters én John Green leerde kennen.
Een prachtig liefdesverhaal tussen twee jonge mensen, beide ziek (geweest). Ze houden elkaar staande in moeilijke en verdrietige situaties. Ze leren leven met verdriet en pijn, maar kennen tegelijk een stuk vreugde en plezier. Ik vind het inspirerend en heb er respect voor wanneer je zo jong bent, zo om kunt gaan met je terminale ziekte.
John Green zijn Een Weeffout in onze Sterren is in mijn ogen een echte musthave. Eigenlijk zou iedereen hem gelezen moet hebben. Een verhaal met een serieus onderwerp, diepzinnige gedachtes afgewisseld met humor en liefde, heel veel liefde. Het is super realistisch geschreven ondanks dat het een fictief verhaal is met o.a. fictieve medicatie.
Tip: Lees eerst het boek, kijk dan pas de film!
Interesse gekregen in dit boek?
Heb jij dit boek ook gelezen? Vond je het net zo’n mooi boek als ik dat vind en is het ook jou favoriet geworden? Laat me weten wat jij van dit boek, van John Green en zijn schrijfstijl vond. Ik ben erg benieuwd naar jullie mening.
Liefs,
Pauline
Nader bericht:
De link naar bol.com is in samenwerking met het bol.com partnerprogramma. Door het belangstellende boek via mijn bol.com link te kopen, krijg ik een kleine vergoeding voor het promoten van dit boek op mijn website. Met deze kleine bijdrage kan lovethesmellofbooks.nl groeien en nog meer leuke acties organiseren. Help jij lovethesmellofbooks.nl groter worden? ♥
1 gedachte over “Recensie | Een Weeffout in onze Sterren – John Green”