[zondag 13 augustus, 14:00 uur]
Lief dagboek,
Zo’n zelf opgelegd koopverbod is geen easypeasy lemon squizy, dát doe ik wel eventjes’ doel. Jeukende handen krijg ik ervan. Ik heb nog net geen tranen met tuiten of cry me a river taferelen, maar het is echt pittig.
Laat ik beginnen bij het begin, lief dagboek..
Mijn vriend mocht zijn telefoonabonnement verlengen en wilde graag alvast even kijken naar een nieuwe telefoon. Dus besloten we even de stad in te gaan. Even kijken wat ze allemaal te bieden hadden bij deze provider. Het duurde allemaal wat langer dan gedacht én uiteindelijk lag ook nog eens een van de cruciaalste websites op zijn gat. ‘Of we even een half uurtje konden wachten’. ‘Natuurlijk’ dacht ik. Ondanks mijn koopverbod op boeken, wilde ik toch nog graag even een kijkje nemen bij onze boekhandel in de stad.
Ik heb mezelf begin juli een koopverbod voor boeken opgelegd en moet zeggen dat het me aardig lukt om me hier aan te houden. Tóch wilde ik even die welbekende geur van boeken opsnuiven in de boekwinkel, het warme/gezellige boekengevoel voelen en natuurlijk even kijken bij de nieuwste titels & diamantjes uit de boekwereld.
Dát had ik dus beter niet kunnen doen, lief dagboek..
Mijn ‘Want to Read’ lijst steeg binnen 3 seconden van 15 naar 100 boeken. Als een kind in de snoepwinkel zo blij, sleurde ik mijn vriend van de ene boekenkast naar de andere boekenkast. Ik schreeuwde nog nét niet ‘IK WIL ZE ALLEMAAL!!’, maar dat scheelde echt niet veel. Van de buitenkant leek ik kalm, van de binnenkant kon ik niets anders zeggen dan Die wil ik. Ooooh die wil ik ook. Nee wacht, die moet ik echt hebben. OH-MIJN-GOD, hebben ze dat boek echt op voorraad? Die moet ik dan echt hebben!
Ondertussen zag ik het gezicht van mijn vriend betrekken van een glimlach naar een zwaar verveelde uitdrukking op zijn gezicht. In dat geval zijn we echt net ying en yang. Ik kan me echt uren vermaken in de boekhandel, terwijl mijn vriend er het liefst niet eens naar binnen gaat zo saai vind hij het. Echt onvoorstelbaar. Daar heb ik mijn relatie in ieder geval niet op uitgekozen haha
Maar ik heb me sterk gehouden, lief dagboek. Mijn readinglist steeg welliswaar van 15 naar 100 boeken in 3 seconden, mijn vriend zei steeds ‘schaaaát, koop dat boek nou maar gewoon’ (maar natuurlijk niet aanbieden het te betalen) en ik heb echt een paar prachtige titels zien liggen. Maar toch heb ik de winkel verlaten met helemaal niks. Niks, nothing nada. Hoezo dedicated aan mijn koopverbod :).
Ik moet me nog een tijdje houden aan mijn koopverbod. Het liefst tot begin volgende maand, wanneer ik mijn loon weer ontvangen heb. Dan heb ik mezelf 2 maanden gehouden aan het boeken koopverbod en vind ik dat ik mezelf wel weer mag trakteren op een prachtige titel uit de boekhandel. Ik kan nu al niet meer wachten!
Tot snel lief dagboek.
Herkennen jullie het opleggen van een koopverbod voor boeken? Lukt het je dan ook om je er aan te houden of ga je halverwege toch onderuit? Laat het me weten in de reacties hieronder en laten we ons leed dat ‘koopverbod’ heet met elkaar delen.
Liefs,
Pauline
seaside cafe ambience